اسلایدر

داستان شماره 450

داستانهای باحال _ داستانسرا

داستانهایی درباره خدا_ پیغمران_ امامان_دین_ امام علی_ قضاوت امام علی_ اصیل ایرانی _ پادشاهان _عاشقانه_ ملا_ شیوانا_ بهلول_ بزرگان_ غمگین_ طنز_ جالب_ معجزه_ پسرانه_ عبرت آموز هوسرانی_ صفا و صمیمیتها_ شنیدنی_ زندگی_ موفقیتها_ خوش یمن_ طمع_ آموزنده_ بی ادبانه _ احساسی_ ترسناک _بقیه و..

داستان شماره 450

داستان شماره 450

داستان جالب “نقش زن در پیشرفت مردان


بسم الله الرحمن الرحیم
میگویند زنها در موفقیت و پیشرفت شوهرانشان نقش بسزایی دارند.
ساعد مراغه ای از نخست وزیران دوران پهلوی نقل کرده بود:
زمانی که نایب کنسول شدم با خوشحالی پیش زنم آمدم و این خبر داغ را به اطلاع سرکار خانم رساندم…
اما وی با بی اعتنایی تمام سری جنباند و گفت «خاک بر سرت کنند؛ فلانی کنسول است؛ تو نایب کنسولی؟
گذشت و چندی بعد کنسول شدیم و رفتیم پیش خانم؛ آن هم با قیافهایی حق به جانب…
باز خانم ما را تحویل نگرفت و گفت «خاک بر سرت کنند؛ فلانی معاون وزارت امور خارجه است و تو کنسولی؟!»
شدیم معاون وزارت امور خارجه؛ که خانم باز گفت «خاک بر سرت؛ فلانی وزیر امور خارجه است و تو…؟
شدیم وزیر امور خارجه گفت «فلانی نخست وزیر است… خاک بر سرت کنند!!!»
القصه آنکه شدیم نخست وزیر و این بار با گامهای مطمئن به خانه رفتم و منتظر بودم که خانم حسابی یکه بخورد و به عذر خواهی بیفتد.
تا این خبر را دادم به من نگاهی کرد؛ سری جنباند و آهی کشید و گفت:«خاک بر سر ملتی که تو نخست وزیرش باشی

[ پنج شنبه 30 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 19:12 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 449

داستان شماره 449

داستان جالب “ کلاه فروش


بسم الله الرحمن الرحیم
کلاه فروشی روزی از جنگلی می گذشت.تصمیم گرفت زیر درخت
مدتی استراحت کند.لذا کلاه ها را کنار گذاشت وخوابید.وقتی بیدار شد
متوجه شدکه کلاه ها نیست . بالای سرش را نگاه کرد . تعدادی
میمون را دید که کلاه را برداشته اند.
فکر کرد که چگونه کلاه ها را پس بگیرد.در حال فکر کردن سرش
را خاراند ودید که میمون ها همین کارراکردند.اوکلاه راازسرش برداشت
ودید که میمون ها هم ازاوتقلید کردند.به فکرش رسید… که کلاه
خود را روی زمین پرت کند.لذا این کار را کرد.میمونها هم کلاهها را
بطرف زمین پرت کردند.او همه کلاه ها را جمع کرد وروانه شهر شد.
سالهای بعد نوه او هم کلاه فروش شد.پدر بزرگ این داستان را برای نوه اش
را تعریف کرد وتاکید کرد که اگر چنین وضعی برایش پیش آمد
چگونه برخورد کند.یک روز که او از همان جنگلی گذشت در زیر
درختی استراحت کرد وهمان قضیه برایش اتفاق افتاد.
او شروع به خاراندن سرش کرد.میمون ها هم همان کار را کردند.او کلاهش
را برداشت,میمون ها هم این کار را کردند.نهایتا کلاهش رابرروی زمین
انداخت.ولی میمون ها این کار را نکردند.
یکی از میمون هااز درخت پایین امد وکلاه رااز سرش برداشت
ودر گوشی محکمی به او زد و گفت : فکر می کنی فقط تو پدر بزرگ داری

 

[ پنج شنبه 29 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 19:11 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 448

داستان شماره 448

داستان جالب “مادر شوهر و مادر زن


بسم الله الرحمن الرحیم
شهین خانم و مهین خانم توی خیابون به هم رسیدن ،بعد از کلی احوالپرسی و چاق سلامتی
شهین خانم پرسید :راستی از دخترت چه خبر؟
دوسالی باید باشه که ازدواج کرده ، از زندگیش راضیه ؟ بچه دار شد؟
مهین خانم یه بادی به غبغب انداخت و گفت :
آره جونم ،این پسره ، شوهرش ، مثل پروانه دور سرش می چرخه ، اون سال اول عروسی که دایم مسافرت بودن ، همه جا رو رفتن دیدن ، عید اون سال هم رفتن اروپا برای من هم یه پالتوی خیلی قشنگ آورده بود ، تو کار های خونه هم نمی گذاره دست از سیاه به سفید بزنه ،وقتی هم که حامله بود دیگه هیچی ، اینقدر بهش می رسید حالا هم که بچه اشون به دنیا اومده تا پوشک بچه رو هم این عوض میکنه ، آره شکر خدا خوشبخت شد بچه ام
شهین خانم گفت شکر خدا ، ببینم پسرت چیکار میکنه از زنش راضیه !؟
مهین خانم یه آهی کشید و یه پشت چشم اومد که ای خواهر نگو که دلم خونه ، پسر بد بختم هر چی در میاره همش خرج مسافرت این دختره میکنه ، انگار زمین خونه اشون میخ داره اون سال اول که اصلا توی خونه بند نبودن ،اصلا فکر نمیکرد که بابا این بدبخت خرج این همه سفر رو از کجا بیاره ، بعدش هم عیدیه رفتن دبی ،دختره برا ننه اش رفته بود یه پالتو خریده بود ۱۰۰ دلار، پسره شده حمال خونواده زنش، طفلک بچه ام توی خونه عین یه کلفت کار میکنه ،زنه دست از سیاه به سفید نمی زنه ، حامله که شده بود این پسره دیگه رسما شده بود زن خونه،بعد هم که زایمان کرد حتی پوشک بچه اش رو میده این پسر بد بخت عوض میکنه
آره خواهر طفلکم بدبخت شد

[ پنج شنبه 28 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 19:9 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 447

داستان شماره 447

داستان کوتاه خلبان


بسم الله الرحمن الرحیم
دو خلبان نابینا که هردو عینک های تیره به چشم داشتند،
در کنار سایر خدمه پرواز به سمت هواپیما آمدند،در حالی که یکی از آنها عصایی سفید در
دست داشت و دیگری به کمک یک سگ راهنما حرکت می کرد. زمانی که دو خلبان وارد هواپیما شدند، صدای خنده ناگهانی مسافران فضا را پر کرد. اما در کمال تعجب دو خلبان به سمت کابین پرواز رفته و پس از معرفی خود و خدمه پرواز، اعلام مسیر و ساعت فرود هواپیما، از مسافران خواستند کمربندهای خود را ببندند.
در همین حال، زمزمه های توام با ترس و خنده در میان مسافران شروع شده و همه منتظر بودند، یک نفر از راه برسد و اعلام کند این ماجرا فقط یک شوخی یا چیزی شبیه دوربین مخفی بوده است.
اما در کمال تعجب و ترس آنها، هواپیما شروع به حرکت روی باند کرده و کم کم سرعت گرفت.
هر لحظه بر ترس مسافران افزوده می شد چرا که می دیدند هواپیما با سرعت به سوی دریاچه کوچکی که در انتهای باند قرار دارد، می رود.
هواپیما همچنان به مسیر خود ادامه می داد و چرخ های آن به لبه دریاچه رسیده بود که مسافران از ترس شروع به جیغ و فریاد کردند.
اما در این لحظه هواپیما ناگهان از زمین برخاست و سپس همه چیز آرام آرام به حالت عادی بازگشته و آرامش در میان مسافران برقرار شد.
در همین هنگام در کابین خلبان، یکی از خلبانان به دیگری می گوید :
باب، یکی از همین روزا بالاخره مسافرها چند ثانیه دیرتر شروع به جیغ زدن می کنن
و اون وقت کار همه مون تمومه

 

[ پنج شنبه 27 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 19:8 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 446

داستان شماره 446

داستان مامان


بسم الله الرحمن الرحیم
مادر مسعود برای دیدن پسرش مسعود به محل دیدن او یعنی لندن آمده بود. او در آنجا متوجه شد که پسرش با یک هم اتاقی دختر به نام ویکی زندگی می کند. کاری از دست خانم حمیدی برنمی آمد و از طرفی هم اتاقی مسعود هم خیلی خوشگل بود. و به رابطه ی میان آن دو ظنین شده بود و این موضوع باعث کنجکاوی بیشتر او می شد. مسعود که فکر مادرش را خوانده بود گفت : من میدانم که شما چه فکری می کنید ، اما من به شما اطمینان می دهم که من و ویکی فقط هم اتاقی هستیم.
حدود یک هفته بعد ویکی پیش مسعود آمد و گفت : از وقتی که مادرت از اینجا رفته قندان نقره ای من گم شده ، تو فکر نمی کنی که مادرت این قندان را برداشته باشد؟
خب من شک دارم ، ما برای اطمینان بیشتر به او ایمیل خواهم زد.
او در ایمیل خود چنین نوشت : “مادر عزیزم ، من نمی گم که شما قندان را از خانه من برداشتید ، و در ضمن نمی گم که شما آن را برنداشتید. اما در هر صورت واقعیت این است که قندان از وقتی که شما به تهران برگشتید گم شده است با عشق مسعود”
روز بعد مسعود یک ایمیل به این مضمون از مادرش دریافت کرد:
پسر عزیزم ، من نمی گم تو با ویکی رابطه داری! و در ضمن نمی گم که تو باهاش رابطه نداری. اما واقعیت این است که اگر او در رختخواب خودش می خوابید ، حتما تا الان قندان را پیدا کرده بود. با عشق مامان

 

[ پنج شنبه 26 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 19:7 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 445

داستان شماره 445

داستان چهارتا دوست


بسم الله الرحمن الرحیم
چهار تا دوست که ۳۰ سال بود همدیگه رو ندیده بودند توی یه مهمونی همدیگه رو می بینن و شروع می کنن در مورد زندگی هاشون برای همدیگه تعریف کنن. بعد از یه مدت یکی از اونا بلند میشه میره دستشویی. سه تای دیگه صحبت رو می کشونن به تعریف از فرزندانشون…اولی: پسر من باعث افتخار و خوشحالی منه. اون توی یه کار عالی وارد شد و خیلی سریع پیشرفت کرد. پسرم درس اقتصاد خوند و توی یه شرکت بزرگ استخدام شد و پله های ترقی رو سریع بالا رفت و حالا شده معاون رئیس شرکت. پسرم انقدر پولدار شده که حتی برای تولد بهترین دوستش یه مرسدس بنز بهش هدیه داد.دومی: جالبه. پسر من هم مایهء افتخار و سرفرازی منه. توی یه شرکت هواپیمایی مشغول به کار شد و بعد دورهء خلبانی گذروند و سهامدار شرکت شد و الان اکثر سهام اون شرکت رو تصاحب کرده. پسرم اونقدر پولدار شد که برای تولد صمیمی ترین دوستش یه هواپیمای خصوصی بهش هدیه داد.سومی: خیلی خوبه. پسر من هم باعث افتخار من شده. اون توی بهترین دانشگاههای جهان درس خوند و یه مهندس فوق العاده شد. الان یه شرکت ساختمانی بزرگ برای خودش تاسیس کرده و میلیونر شده. پسرم اونقدر وضعش خوبه که برای تولد بهترین دوستش یه ویلای sسیصد متری متری بهش هدیه داد.هر سه تا دوست داشتند به همدیگه تبریک می گفتند که دوست چهارم برگشت سر میز و پرسید این تبریکات به خاطر چیه؟ سه تای دیگه گفتند: ما در مورد پسرهامون که باعث غرور و سربلندی ما شدن صحبت کردیم. راستی تو در مورد فرزندت چی داری تعریف کنی؟
چهارمی گفت: دختر من رقاص کاباره شده و شبها با دوستاش توی یه کلوپ مخصوص کار میکنه. سه تای دیگه گفتند: اوه! مایهء خجالته! چه افتضاحی! دوست چهارم گفت: نه. من ازش ناراضی نیستم. اون دختر منه و من دوستش دارم. در ضمن زندگی بدی هم نداره. اتفاقا” همین دو هفته پیش به مناسبت تولدش از سه تا از صمیمی ترین دوست پسراش یه مرسدس بنز و یه هواپیمای خصوصی و یه ویلای سیصد متری متری هدیه گرفت

 

[ پنج شنبه 25 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 19:6 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 444
[ پنج شنبه 24 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 19:5 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 443

داستان شماره 443

داستان طنز در مورد زن و شوهر


  بسم الله الرحمن الرحیم
مردی متوجه شد که گوش همسرش سنگین شده و شنوایی اش کم شده است…
به نظرش رسید که همسرش باید سمعک بگذارد ولی نمی دانست این موضوع را چگونه با او درمیان بگذارد.به این خاطر، نزد دکتر خانوادگی شان رفت و مشکل را با او درمیان گذاشت.دکتر گفت: برای اینکه بتوانی دقیقتر به من بگویی که میزان ناشنوایی همسرت چقدر است، آزمایش ساده ای وجود دارد. این کار را انجام بده و جوابش را به من بگو…
 ابتدا در فاصله ۴ متری او بایست و با صدای معمولی، مطلبی را به او بگو. اگر نشنید، همین کار را در فاصله ۳ متری تکرار کن. بعد در دو متری و به همین ترتیب تا بالاخره جواب بدهد
آن شب همسر آن مرد در آشپزخانه سرگرم تهیه شام بود و خود او در اتاق پذیرایی نشسته بود. مرد به خودش گفت: الان فاصله ما حدود ۴ متر است. بگذار امتحان کنم.
سپس با صدای معمولی از همسرش پرسید:
 عزیزم ، شام چی داریم؟
جوابی نشنید بعد بلند شد و یک متر به جلوتر به سمت آشپزخانه رفت و همان سوال را دوباره پرسید و باز هم جوابی نشنید. بازهم جلوتر رفت و به درب آشپزخانه رسید. سوالش را تکرار کرد و بازهم جوابی نشنید. این بار جلوتر رفت و درست از پشت همسرش گفت:
 عزیزم شام چی داریم؟
و همسرش گفت:
 مگه کری؟!  برای چهارمین بار میگم:  خوراک مرغ

 

[ پنج شنبه 23 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 19:4 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 442

داستان شماره 442

داستان زیبای سرعت


بسم الله الرحمن الرحیم
حتما ماجرای راننده ایرانی در کانادا را شنیده‌اید که دنده عقب می‌رفته که به ماشین یک کانادایی می‌زند و پلیس که می‌آید، از راننده ایرانی عذرخواهی می‌کند و می‌گوید ” لابد راننده کانادایی مست است که مدعی‌ شده شما دنده عقب می‌رفتید!”
حالا اتفاق جالب‌تری در اتوبان اصفهان رخ داده: همشهری اصفهانی ما توی اتوبان با سرعت ۱۸۰ کیلومتر در ساعت می رفته که پلیس با دوربینش شکارش می کند و ماشینش را متوقف می کند. پلیس می‌آید کنار ماشین و می‌گوید:
“گواهینامه و کارت ماشین!” اصفهانی با لهجه غلیظی می‌گوید:” من گواهینامه ندارم. این ماشینم مالی من نیست. کارتا ایناشم پیشی من نیست.
من صاحَب ماشینا کشتم آ جنازشا انداختم تو صندق عقب. چاقوش هم صندلی عقب گذاشتم! حالاوَم داشتم میرفتم از مرز فرار کونم، شوما منا گرفتین.”
مامور پلیس که حسابی گیج شده بوده بیسیم می‌زند به فرمانده‌اش و عین قضیه را تعریف می‌کند و درخواست کمک فوری می‌کند.
فرمانده اش هم میگوید که او کاری نکند تا خودش را برساند! فرمانده در اسرع وقت خودش را به محل می‌رساند و به راننده اصفهانی می‌گوید:
آقا گواهینامه؟ اصفهانی گواهینامه اش را از توی جیبش در می‌آورد و می‌دهد به فرمانده. فرمانده می‌گوید: کارت ماشین؟ اصفهانی کارت ماشین را که به نام خودش بوده از جیبش در می‌آورد و می‌دهد به فرمانده.
فرمانده که روی صندلی عقب چاقویی نیافته، عصبانی دستور می‌دهد راننده در صندوق عقب را باز کند. اصفهانی در را باز میکند و فرمانده می‌بیند که صندوق هم خالی است.
فرمانده که حسابی گیج شده بوده، به راننده اصفهانی می‌گوید:” پس این مأمور ما چی میگه؟!”
اصفهانی می‌گوید: “چی میدونم والا جناب سرهنگ! حتماً الانم می‌خواد بگد من داشتم ۱۸۰ تا سرعت می‌رفتم؟

[ پنج شنبه 22 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 19:3 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 441

داستان شماره 441

داستان خانوم چهل و پنج ساله


بسم الله الرحمن الرحیم
خانم چهلو پنج ساله ای سکته قلبی کرد و سریعاً به بیمارستان منتقل شد. وقتی زیر تیغ جراح بود عملاً مرگ را تجربه کرد. زمانیکه بی هوش بود خدا را دید. از خدا پرسید: آیا زمان مردنم فرا رسیده است؟ خدا پاسخ داد: نه، تو ۴۳ سال و ۲ ماه و ۸ روز دیگر فرصت خواهی شد. بعد از به هوش آمدن برای بهبود کامل خانم تصمیم گرفت که در بیمارستان باقی بماند. چون به زندگی بیشتر امیدوار بود، چند عمل زیبایی انجام داد. جراحی پلاستیک، لیپساکشن، جراحی بینی، جراحی ابرو و … او حتی رنگ موی خود را تغییر داد و حتی دندانهایش را سفید کرد.
از اونجایی که او زمان بیشتری برای زندگی داشت از این رو تصمیم گرفت که بتواند بیشترین استفاده را از این موقعیت ببرد. بعد از آخرین عملش او از بیمارستان مرخص شد.
وقتی برای عریمت به خانه داشت از خیابان عبور می کرد، با یک آمبولانس تصادف کرد و مرد!!! وقتی با خدا روبرو شد بهش گفت: من فکر کردم که گفتی چهل و سه سال و اندی بعد مرگ من فرا می رسه؟ چرا من رو از جلوی آمبولانس نکشیدی کنار؟ چرا من مردم؟



خدا پاسخ داد؛ ببخشید، وقتی داشتی از خیابون رد می شدی نشناختمت

 

[ پنج شنبه 21 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 19:2 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 440
[ پنج شنبه 20 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 19:1 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 439

داستان شماره 439

داستان جالب: چه کشکی، چه پشمی


بسم الله الرحمن الرحیم
چوپانی گله را به صحرا برد به درخت گردوی تنومندی رسید.
از آن بالا رفت و به چیدن گردو مشغول شد که ناگهان گردباد سختی در گرفت،
خواست فرود آید، ترسید. باد شاخه ای را که چوپان روی آن بود به این طرف و آن طرف می برد.
دید نزدیک است که بیفتد و دست و پایش بشکند
در حال مستاصل ش
از دور بقعه امامزاده ای را دید و گفت:ای امام زاده گله ام نذر تو، از درخت سالم پایین بیایم.
قدری باد ساکت شد و چوپان به
شاخه قوی تری دست زد و جای پایی پیدا کرده و خود را محکم گرفت.
گفت:ای امام زاده خدا راضی نمی شود که زن و بچه من بیچاره از تنگی و خواری بمیرند و تو همه گله را صاحب شوي
نصف گله را به تو می دهم و نصفی هم برای خودم
قدری پایین تر آمد
وقتی که نزدیک تنه درخت رسید گفت:ای امام زاده نصف گله را چطور نگهداری می کنی؟
آنهار ا خودم نگهداری می کنم در عوض کشک و پشم نصف گله را به تو می دهم.
وقتی کمی پایین تر آمد گفت:بالاخره چوپان هم که بی مزد نمی شود کشکش مال تو، پشمش مال من به عنوان دستمزد
وقتی باقی تنه را سُرخورد و پایش به زمین رسید نگاهی به گنبد امامزاده انداخت و گفت:
مرد حسابی چه کشکی چه پشمی؟
ما از هول خودمان یک غلطی کردیم
غلط زیادی که جریمه ندارد

 

[ پنج شنبه 19 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 19:0 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 438

داستان شماره 438

 

داستان کوتاه: شیخ و مردان فداکار


بسم الله الرحمن الرحیم
اوردند روزی شیخ و مردان در کوهستان سفر میکردندی و به ریل قطار ریسدندی که ریزش کوه ان را به بند اورده بود.ناگهان صدای قطار از دور شنیده شدشیخ فریاد زد که جامه هارا بدرید و اتش زنید که بدجور این داستان را شنیده ام!!!و در حالی که جامه ها را اتش میزدند فریاد میکشیدند و به سمت قطار حرکت میکردند/مریدی گفت:یا شیخ نباید دستمان را در سوراخی فرو بکردندی؟شیخ گفت:نه حیف نان ان یک داستان دیگر است(خاک تو مخت) راننده قطار که از دور گروهی را دید لخت که فریاد میزنند فکر کرد که به دزدان زمین سومالی برخورد کرده!!و تخت گاز داد و قطار به سرعت به کوه خورد و همه سرنشینان جان به جان افرین مردند. شیخ و مریدان ایستادند شیخ رو به بقیه کرد و گقت:قاعدتا نباید اینگونه میشد؟!؟!پس یه پخمه ای رو کرد و گفت احمق تو چرا لباست را در نیاوردندی و اتش نزدندی؟پخمه گفت:اخر الان سر ظهر است گفتم شاید همینطوری هم مارا ببینند و نیازی نباشد که
  ......

 

 

[ پنج شنبه 18 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 18:58 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 437
[ پنج شنبه 17 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 18:57 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 436
[ پنج شنبه 16 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 18:56 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 435
[ پنج شنبه 15 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 18:55 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 434

داستان شماره 434

داستان مغز مرد و زن


  بسم الله الرحمن الرحیم
بالاخره دکتر وارد شد ، با نگاهي خسته ، ناراحت و جدي
  دکتر در حالي که قيافه نگراني به خودش گرفته بود
  گفت :"متاسفم که بايد حامل خبر بدي براتون باشم
 تنها اميدي که در حال حاضر براي عزيزتون باقي مونده، پيوند مغزه
  "اين عمل ، کاملا در مرحله أزمايش ، ريسکي و خطرناکه
  ولي در عين حال راه ديگه اي هم وجود نداره
  بيمه کل هزينه عمل را پرداخت ميکنه ولي هز ينه مغز رو خودتون بايد پرداخت کنين
  اعضا خانواده در سکوت مطلق به گفته هاي دکتر گوش مي کردن
  بعد از مدتي بالاخره يکيشون پرسيد :" خب , قيمت يه مغز چنده؟
  دکتر بلافاصله جواب داد :"پنج هزار براي مغز يک مرد و دویست براي مغز يک زن
 موقعيت نا جوري بود , أقايون داخل اتاق سعي مي کردن نخندند و نگاهشون با خانمهاي داخل اتاق تلاقي نکنه , بعضي ها هم با خودشون پوز خند مي زدند !
 بالاخره يکي طاقت نياورد و سوالي که پرسيدنش آرزوي همه بود از دهنش پريد که
  "چرا مغز آقايون گرونتره ؟ "
  خوب اين طبيعيه مغز زن در مدت حياتش استفاده زيادي ازش ميشه ! و دست دوم محسوب ميشه ! اما مغز مرد در حده نو و اکبنده

[ پنج شنبه 14 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 18:54 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 433
[ پنج شنبه 13 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 18:52 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 432
[ پنج شنبه 12 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 18:51 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 431

داستان شماره 431

داستان   پلیس و پیردرد وbmw


بسم الله الرحمن الرحیم

مرد ميانسالي وارد فروشگاه اتومبيل شد. BMW آخرين مدلي را ديده و پسنديده بود؛ پس وجه را پرداخت و سوار بر اتومبيل تندروي خود شد و از فروشگاه بيرون آمد.
 قدري راند و از شتاب اتومبيل لذّت برد. وارد بزرگراه شد و قدري بر سرعت اتومبيل افزود. کروکي اتومبيل را پايين داد تا باد به صورتش بخورد و لذّت بيشتري ببرد. چند شاخ مو بر بالاي سرش در تب و تاب بود و با حرکت باد به اين سوي و آن سوي مي‌رفت. پاي را بر پدال گاز فشرد و اتومبيل گويي پرنده‌اي بود رها شده از قفس. سرعت به صدو شصت کيلومتر در ساعت رسيد.
 مرد به اوج هيجان رسيده بود. نگاهي به آينه انداخت. ديد اتومبيل پليس به سرعت در پي او مي‌آيد و چراغ گردانش را روشن کرده و صداي آژيرش را نيز به اوج فلک رسانده است....
 مرد اندکي مردّد ماند که از سرعت بکاهد يا فرار را بر قرار ترجيح دهد. لَختي انديشيد. سپس براي آن که قدرت و سرعت اتومبيلش را بيازمايد يا به رخ پليس بکشد بر سرعتش افزود. به صدو هشتاد رسيد و سپس دویست را پشت سر گذاشت، از دویست و بیست گذشت و به دویست و چهل رسيد. اتومبيل پليس از نظر پنهان شد و او دانست که پليس را مغلوب کرده است.
 ناگهان به خود آمد و گفت، "مرا چه مي‌شود که در اين سنّ و سال با اين سرعت ميرانم؟ باشد که بايستم تا او بيايد و بدانم چه مي‌خواهد." از سرعتش کاست و سپس در کنار جادّه منتظر ايستاد تا پليس برسد.
 اتومبيل پليس آمد و پشت سرش توقّف کرد. افسر پليس به سوي او آمد، نگاهي به ساعتش انداخت و گفت، "ده دقيقه ديگر وقت خدمتم تمام است. امروز جمعه است و قصد دارم براي تعطيلات چند روزي به مرخّصي بروم. سرعتت آنقدر بود که تا به حال نه ديده بودم و نه شنيده بودم. خصوصا اينکه به هشدار من توجهي نکردي و وقتي منو پشت سرت ديدي سرعتت رو بيشتر و بيشتر کرده و از دست پليس فرار کردي. تنها اگر دليلي قانع‌کننده داشته باشي که چرا به اين سرعت مي‌راندي، مي‌گذارم بروي."
 مرد ميانسال نگاهي به افسر کرد و گفت، "مي‌دوني، جناب سروان؛ سال‌ها قبل زن من با يک افسر پليس فرار کرد. وقتي شما رو آژير کشان پشت سرم ديدم، تصوّر کردم داري اونو برمي‌گردوني"!

[ پنج شنبه 11 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 18:49 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 430

داستان شماره 430

داستان باحال طنز کوتاه ( برای زوجها


بسم الله الرحمن الرحیم
یک زوج در اوایل 60 سالگی، در یک رستوران کوچیک رمانتیک سی و پنجمین سالگرد ازدواجشان را جشن گرفته بودن.ناگهانیک پری کوچولوِ قشنگ سر میزشون ظاهر شد و گفت:چون شما زوجی اینچنین مثال زدنی هستین و درتمام این مدت به هم وفادارموندین ، هر کدومتون می تونین یک آرزو بکنین.خانم گفت: اووووووووووووووووه ! من می خوام به همراه همسر عزیزم، دور دنیا سفر کنم.پری چوب جادووییش رو تکون داد و اجی مجی لا ترجی
دو تا بلیط برای خطوط مسافربری جدید و شیک Qm2در دستش ظاهر شد. حالا نوبت آقا بود، چند لحظه فکر کرد و گفت: خب، این خیلی رمانتیکه ولی چنین موقعیتی فقط یک بار در زندگی آدم اتفاق می افته ، بنابراین، خیلی متاسفم عزیزم ولی آرزوی من اینه که همسری 30 سال جوانتر از خودم داشته باشم. خانم و پری واقعا نا امید شده بودن ولی آرزو، آرزوه دیگه !!! پری چوب جادوییش و چرخوند و

.........
اجی مجی لا ترجی
و آقا 92 ساله شد

 

[ پنج شنبه 10 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 18:48 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 429

داستان شماره 429

داستان طنز ایرانیها در اون دنیا


بسم الله الرحمن الرحیم
 میگن یه روز جبرئیل میره پیش خدا گلایه میکنه که: آخه خدا، این چه وضعیه آخه؟ ما یک مشت ایرونی داریم توی بهشت که فکر میکنن اومدن خونه باباشون! به جای لباس و ردای سفید، همه شون لباس های مارک دار و آنچنانی میخوان! هیچ کدومشون از بالهاشون استفاده نمیکنن، میگن بدون 'بنز' و 'ب ام و' جایی نمیرن! اون بوق و کرنای من هم گم شده... یکی از همین ها دو ماه پیش قرض گرفت و رفت دیگه ازش خبری نشد!
آقا من خسته شدم از بس جلوی دروازه بهشت رو جارو زدم... امروز تمیز میکنم، فردا دوباره پر از پوست تخمه و هسته هندونه و پوست خربزه است! من حتی دیدم بعضیهاشون کاسبی هم میکنن و حلقه های بالای سرشون رو به بقیه میفروشن .
خدا میگه: ای جبرئیل! ایرانیان هم مثل بقیه، فرزندان من هستند وبهشت به همه فرزندان من تعلق داره. اینها هم که گفتی، خیلی بد نسیت! برو یک زنگی به شیطان بزن تا بفهمی درد سرواقعی یعنی چی!!!
جبرئیل میره زنگ میزنه به جناب شیطان... دو سه بار میره روی پیغامگیر تا بالاخره شیطان نفس نفس زنان جواب میده: جهنم، بفرمایید؟
جبرئیل میگه: آقا سرت خیلی شلوغه انگار؟
شیطان آهی میکشه و میگه: نگو که دلم خونه... این ایرونیها اشک منو در آوردن به خدا! شب و روز برام نگذاشتن! تا روم رو میکنم این طرف، اون طرف یه آتیشی به پا میکنن! تا دو ماه پیش که اینجا هر روز چهارشنبه سوری بود و آتیش بازی!... حالا هم که... ای داد!!! آقا نکن! بهت میگم نکن
جبرئیل جان، من برم .... اینها دارن آتیش جهنم رو خاموش میکنن که جاش کولر گازی نصب کنن

 

[ پنج شنبه 9 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 18:47 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 428

داستان شماره 428

تازه داماد ( طنز


بسم الله الرحمن الرحیم
یک هفته ای می شد که مصطفی با ازدواج من ودخترش موافقت کرده بود . من و فرشته از کودکی توی یک محل بزرگ شده بودیم و دور ادور به هم علاقه مند بودیم و بدون اینکه بر زبان بیاوریم از یکدیگر خوشمان می آمد .من هر روز به بهانه های مختلف سرم را صفایی می دادم و برای دیدن فرشته به خانه آنها می رفتم. شرم وحیای روستایی مانع از آن می شد که بتوانیم یک دل سیر همدیگر را ببینیم اما همین هم از سرم زیاد بود .یک روز صبح آنقدر زود رفتم که آنها هنوز داشتند صبحانه می خوردند. نشستم صبحانه خوردم .بعد از صبحانه پدر فرشته رو به من کرد وگفت "امروز ما میریم دنبال گنج تو هم همراه ما بیا
از وقتی در کنارصندل گنج پیدا شده بود همه روستاها افتاده بودند به جان تپه ها شاید گنجی منجی پیدا کنند و از این فقر وفلاکت خلاص شوند. در روستای ماهم تپه ای بود که زیارتگاهی در دامنه آن قرار داشت. مصطفی چند روزی بود همراه پسرش و بعضی از اهالی ده صبح زود می رفتند و غروب خسته و بسته با دست خالی بر می گشتند
چاره ای نبود با چشمانی مشتاق ونا امید از فرشته دل کندم و همراه پدر وبرادرش به محل کاوش رفتم.چند نفری در دامنه تپه و پشت زیارت مشغول کندن بودند.ما نیز بالای گودالی که مصطفی و پسرش پرویز از روزهای قبل شروع کرده بودند ایستادیم. مصطفی نگاهی به پسرش کرد و گفت: پرویز خسته است امروز تو با من بیا داخل.
پرویز بالای گودال ایستاد تا خاکها را بالا بکشد من و مصطفی هم وارد گودال شدیم . راحت به اندازه دونفر جا بود . پشت به هم دادیم و هرکدام از یک طرف شروع کردیم به کندن.و خاکش را هم می فرستادیم بالا .
آن روز تا غروب کار کردیم اما حتی میخ طویله خر نیاکان خدا بیامرزمان هم پیدا نشد.روز بعد هم آمدیم وروز های بعد از آن .دیگر از ندیدن فرشته کلافه شده بودم .شب ها از خستگی حال شام خوردن هم نداشتم. هر شب تب می کردم .اما صبح زود مثل یک داماد پر تلاش به طرف تپه می رفتم.
چهار روز پی در پی جان کندیم اما دریغ از یک سر سوزن.روز چهارم زودتر تعطیل کردیم که صبح روز بعد زود بیاییم تا به گرمی هوا نخوریم. من بیلچه و کلنگ را به پرویز دادم و راهم را به طرف خانه کج کردم. البته آنها هم آنقدر بی انصاف بودند که حتی بفرمایی هم نگفتند.وارد خانه شدم وروی زیلویی که جلوی اتاقها بود دراز کشیدم.
سه تا گوسفند داشتیم که خودشان مثل بچه آدم رفتند توی آغل. من برای اینکه زحمتم زیاد نشود پریدم درب آغل را بستم. در حین بر گشتن ظرف سفالی که در آن برای سگ غذا می ریختیم توجهم را جلب کرد ناگهان یک نقشه شیطانی از ذهنم خطور کرد.فورا کاسه را بر داشتم سگ غرغری کرد اما آرام شد. کاسه را شستم وخشکش کردم. چاقویی بر داشتم و در دوطرف آن شکل دو تا عقرب کشیدم (البته شبیه عقرب. چون به هرچیزی شباهت داشتند غیر از عقرب)بعد با کمی خاک رس شیارها را پر گردم البته بعضی قسمت هایش را . می خواستم رویش بنویسم 7000 ساله اما خودم به کار خودم خنده ام گرفت . ساعتی بعد که هوا تاریک شد کاسه را برداشتم و به طرف زیارت و تپه حرکت کردم . همه رفته بودند آرام وارد گودال شدم و کاسه را بیست سانتی زیر خاک آن هم طرف مصطفی چال کردم سپس به خانه برگشتم و خوابیدم. اما مگر خواب به چشمم می آمد؟
صبح زود به خانه مصطفی رفتم و گفتم: بریم ظهر شد
مصطفی از اینکه من پیشقدم شده بودم تعجب کرد . راه افتادیم من زودتر پایین رفتم و سمتی که کاسه نبود شروع به کندن کردم مصطفی هم پایین آمد. همش خدا خدا می کردم که کلنگش به کاسه نخورد و گرنه همه چیز خراب خواهد شد. ده دقیقه ای گذشت. متوجه شدم مصطفی کار نمی کند.فهمیدم کاسه را پیدا کرده گفتم: چیزی شده ؟ دست پاچه گفت نه نه هیچی نیست تو کارتو بکن ." ای نامرداز منم مخفی میکنه ،میخواد تک خوری کنه باشه نوش جانت"
زیر چشمی نگاهش کردم کاسه را آرام زیر بند شلوارش جا سازی کرد.بعد گفت: امروز حال من خوب نیست میرم خونه شما تا ظهر کار کنید بعد بیایید خونه . سپس به پرویز گفت پیراهن مرا بنداز پایین . ایستاد و در حالی که پشتش را به من کرده بود پیراهنش را پوشید و از چاه بالا رفت هر چند کمرش را خم کرده بود که پیراهنش روی کاسه را بپوشاند اما کاسه مثل یک ورم از دور هم نمایان بود . نیم ساعتی خودم را سرگرم کردم بعد هم با پرویز تبانی کردیم و کار را تعطیل کردیم. من یک راست به خانه رفتم
آن روز استراحت کردم روز بعد مادرم چادری برای فرشته خریده بود و می خواست برایش ببرد به من گفت: تو هم بیا . من از خدا خواسته هم میخواستم بروم فرشته را ببینم هم از ماجرا سر در بیاورم.با او رفتم. خانه های روستا دیوار ندارد . نزدیکی درب اتاق که رسیدیم داد و فریاد مصطفی به گوش می رسید که می گفت :پدر سگ از هرکه میرسه میخره به من که میرسه میگه گنج تو قدیمی نیست . خیال کرده من به این سادگی کلاه رو سرم میره. شش روز جون کندم خودم پسرم دومادم .نمیذارم به این راحتی کلاه سرم بره . صدای کشیدن قلیان آمد و بعد ادامه داد: پفیوز تو عتیقه می شناسی خیال کردی من نمی دونم تو پسر کی هستی. باوات تا هم پارسال دور خرمنا کلنگری (گدایی) می کرد تو مال عتیقه شناختنی؟
سرفه ای کردیم و وارد شدیم مادرم علت عصبانیت مصطفی را پرسید اول که گفتند چیزی نیست اما مادر فرشته گفت: اون ظرف رو طاقچه را یک ماه پیش مصطفی پیدا کرده دیشب مال خر اومد میخواست بفروشدش گفتند قدیمی نیسته . مادرم نگاهی به ظرف کرد و بلافاصله گفت: مش مصطفی خجالت می کشم بگم ولی این ظرف مال ماست اینجا چکار میکنه؟ .هرچه به مادرم نگاه میکردم که علامتی اشاره ای کنم نگاهش بیشتر به طرف مصطفی بود. با تعجب گفت مال شماست یعنی چی که مال شماست؟مادرم گفت: این ظرف از ده سال بیشتره که تو خونه ماست بلا نسبت غذای سگمون رو میریزیم توش .هنوز داشتند بحث می کردند من به بهانه دستشویی بلند شدم و مثل فنر از آنجا دور شدم نیم ساعتی گذشت مادرم آمد گفتم چی شد گفت : گاوت زایید. مصطفی چادر رو تو صورتم پرت کرد و گفت به اون کچک سگت بگو دیگه در خونه من پیداش نشه . خلاصه گنجی پیدا نشد و من گنج بزرگ زندگی ام را از دست دادم

[ پنج شنبه 8 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 18:44 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 427

داستان شماره 427

داستان طنز هیزم شکن


بسم الله الرحمن الرحیم
روزی، وقتی هیزم شکنی مشغول قطع کردن یه شاخه درخت بالای رودخونه بود، تبرش افتاد تو رودخونه. وقتی در حال گریه کردن بود، یه فرشته اومد و ازش پرسید: چرا گریه می کنی؟ هیزم شکن گفت که تبرم توی رودخونه افتاده. فرشته رفت و با یه تبر طلایی برگشت.
"آیا این تبر توست؟" هیزم شکن جواب داد: " نه" فرشته دوباره به زیر آب رفت و این بار با یه تبر نقره ای برگشت و پرسید که آیا این تبر توست؟ دوباره، هیزم شکن جواب داد : نه. فرشته باز هم به زیر آب رفت و این بار با یه تبر آهنی برگشت و پرسید آیا این تبر توست؟ جواب داد: آره.
فرشته از صداقت مرد خوشحال شد و هر سه تبر را به اوداد و هیزم شکن خوشحال روانه خونه شد. یه روز وقتی داشت با زنش کنار رودخونه راه می رفت زنش افتاد توی آب. هیزم شکن داشت گریه می کرد که فرشته باز هم اومد و پرسید که چرا گریه می کنی؟ اوه فرشته، زنم افتاده توی آب
فرشته رفت زیر آب و با جنیفر لوپز برگشت و پرسید : زنت اینه؟ هیزم شکن فریاد زد: آره! فرشته عصبانی شد. " تو تقلب کردی، این نامردیه
هیزم شکن جواب داد : اوه، فرشته تو منو ببخش. سوء تفاهم شده. می دونی، اگه به جنیفر لوپز "نه" می گفتم تو می رفتی و با کاترین زتاجونز می اومدی. و باز هم اگه به کاترین زتاجونز "نه" میگفتم، تو می رفتی و با زن خودم می اومدی و من هم می گفتم آره. اونوقت تو هر سه تا رو به من می دادی. اما فرشته، من یه آدم فقیرم و توانایی نگهداری سه تا زن رو ندارم، و به همین دلیل بود که این بار گفتم آره
نکته اخلاقی: هر وقت مردی دروغ میگه به خاطر یه دلیل شرافتمندانه و مفیده است

 

[ پنج شنبه 7 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 18:42 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 426

داستان شماره 426

ایرانیها باهوشترین


بسم الله الرحمن الرحیم
سه نفر آمریکایی و سه نفر ایرانی با همدیگر برای شرکت در یک کنفرانس می رفتند. در ایستگاه قطار سه آمریکایی هر کدام یک بلیط خریدند، اما در کمال تعجب دیدند که ایرانی ها سه نفرشان یک بلیط خریده اند. یکی از آمریکایی ها گفت: چطور است که شما سه نفری با یک بلیط مسافرت می کنید؟ یکی از ایرانی ها گفت: صبر کن تا نشانت بدهیم. همه سوار قطار شدند. آمریکایی ها روی صندلی های تعیین شده نشستند، اما ایرانی ها سه نفری رفتند توی یک توالت و در را روی خودشان قفل کردند.
بعد، مامور کنترل قطار آمد و بلیط ها را کنترل کرد. بعد، در توالت را زد و گفت: بلیط، لطفا! بعد، در توالت باز شد و از لای در یک بلیط آمد بیرون، مامور قطار آن بلیط را نگاه کرد و به راهش ادامه داد. آمریکایی ها که این را دیدند، به این نتیجه رسیدند که چقدر ابتکار هوشمندانه ای بوده است.
بعد از کنفرانس آمریکایی ها تصمیم گرفتند در بازگشت همان کار ایرانی ها را انجام دهند تا از این طریق مقداری پول هم برای خودشان پس انداز کنند. وقتی به ایستگاه رسیدند، سه نفر آمریکایی یک بلیط خریدند، اما در کمال تعجب دیدند که آن سه ایرانی هیچ بلیطی نخریدند. یکی از آمریکایی ها پرسید: چطور می خواهید بدون بلیط سفر کنید؟ یکی از ایرانی ها گفت: صبر کن تا نشانت بدهم. سه آمریکایی و سه ایرانی سوار قطار شدند، سه آمریکایی رفتند توی یک توالت و سه ایرانی هم رفتند توی توالت بغلی آمریکایی ها و قطار حرکت کرد. چند لحظه بعد از حرکت قطار یکی از ایرانی ها از توالت بیرون آمد و رفت جلوی توالت آمریکایی ها و گفت: بلیط، لطفا

[ پنج شنبه 6 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 18:41 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 425
[ پنج شنبه 5 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 18:37 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 424

داستان شماره 424

داستان دو مجسمه


بسم الله الرحمن الرحیم
توی یه پارك در سیدنی استرالیا دو مجسمه بودند یك زن و یك مرد. این دو مجسمه سالهای سال دقیقا روبه‌روی همدیگر با فاصله كمی ایستاده بودند و توی چشمای هم نگاه میكردند و لبخند میزدند. یه روز صبح خیلی زود یه فرشته اومد پشت سر دو تا مجسمه ایستاد و گفت:" از آن جهت كه شما مجسمه‌های خوب و مفیدی بودید و به مردم شادی بخشیده‌اید، من بزرگترین آرزوی شما را كه همانا زندگی كردن و زنده بودن مانند انسانهاست برای شما بر آورده میكنم. شما 30 دقیقه فرصت دارید تا هر كاری كه مایل هستید انجام بدهید." و با تموم شدن جمله‌اش دو تا مجسمه رو تبدیل به انسان واقعی كرد: یك زن و یك مرد.
دو مجسمه به هم لبخندی زدند و به سمت درختانی و بوته‌هایی كه در نزدیكی اونا بود دویدند در حالی كه تعدادی كبوتر پشت اون درختها بودند، پشت بوته‌ها رفتند. فرشته هر گاه صدای خنده‌های اون مجسمه‌ها رو میشنید لبخندی از روی رضایت میزد. بوته‌ها آروم حركت میكردند و خم و راست میشدند و صدای شكسته شدن شاخه‌های كوچیك به گوش میرسید. بعد از 15 دقیقه مجسمه‌ها از پشت بوته‌ها بیرون اومدند در حالیكه نگاههاشون نشون میداد كاملا راضی شدن و به مراد دلشون رسیدن.
فرشته كه گیج شده بود به ساعتش یه نگاهی كرد و از مجسمه‌ها پرسید:" شما هنوز 15 دقیقه از وقتتون باقی مونده، دوست ندارید ادامه بدهید؟" مجسمه مرد با نگاه شیطنت‌آمیزی به مجسمه زن نگاه كرد و گفت:" میخوای یه بار دیگه این كار رو انجام بدیم؟" مجسمه زن با لبخندی جواب داد:" باشه. ولی این بار تو كبوتر رو نگه دار و من میرینم روی سرش

 

[ پنج شنبه 4 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 18:36 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 423

داستان شماره 423

 

مرگ در ساعت ده صبح


بسم الله الرحمن الرحیم
چند وقتی بود در بخش مراقبت های ویژه یک بیمارستان، بیماران یک تخت به خصوص در حدود ساعت ۱۰ صبح روزهای یک شنبه جان می سپردند و این موضوع ربطی به نوع بیماری و شدت و ضعف مرض آنان نداشت!
این مسئله باعث شگفتی پزشکان آن بخش شده بود به طوری که بعضی آن را با مسائل ماورای طبیعت و بعضی دیگر با خرافات و ارواح و اجنه و موارد دیگر در ارتباط می دانستند.
کسی قادر به حل این مسئله نبود که چرا بیمار آن تخت درست در ساعت ۱۰ صبح روز های یک شنبه می میرد!
به همین دلیل گروهی از پزشکان متخصص برای بررسی موضوع تشکیل جلسه دادند و پس از بحث و تبادل نظر تصمیم بر این شد که در اولین یک شنبه، چند دقیقه قبل از ساعت ۱۰ در محل مذکور برای مشاهده این پدیده عجیب و غریب حاضر شوند.

در محل و ساعت موعود، بعضی صلیب کوچکی در دست گرفته و در حال دعا بودند، بعضی دوربین فیلمبرداری با خود آورده و …
دو دقیقه به ساعت ۱۰ مانده بود که «جانسون» نظافتچی پاره وقت روز های یک شنبه وارد اتاق شد. دو شاخه برق دستگاه حفظ حیات را از پریز برق درآورد و دو شاخه جارو برقی خود را به پریز زد و مشغول کار شد

 

[ پنج شنبه 3 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( خوب _ 1, ] [ 18:30 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 422
[ پنج شنبه 2 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( عالی _ 4, ] [ 18:29 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]


داستان شماره 421
[ پنج شنبه 1 خرداد 1390برچسب:داستانهای طنز ( عالی _ 4, ] [ 18:28 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]