اسلایدر

داستان شماره 1688

داستانهای باحال _ داستانسرا

داستانهایی درباره خدا_ پیغمران_ امامان_دین_ امام علی_ قضاوت امام علی_ اصیل ایرانی _ پادشاهان _عاشقانه_ ملا_ شیوانا_ بهلول_ بزرگان_ غمگین_ طنز_ جالب_ معجزه_ پسرانه_ عبرت آموز هوسرانی_ صفا و صمیمیتها_ شنیدنی_ زندگی_ موفقیتها_ خوش یمن_ طمع_ آموزنده_ بی ادبانه _ احساسی_ ترسناک _بقیه و..

داستان شماره 1688

داستان شماره 1688

داستان زیبای روباه شیر و خر


بسم الله الرحمن الرحیم
آورده ‏اند که شیرى بود که او را ضعف و سستى بر آمده بود و چنان قوت از او ساقط شده که از حرکت باز ماند و نشاط شکار نداشت، و در خدمت او روباهى بود.روزى روباه او را گفت:سلطان جنگل، چرا چنین ضعیف افتاده است؟ آیا در اندیشه معالجه خویش نیست؟ شیر گفت:اگر دارو دست دهد، به هیچ وجه، تأخیر جایز نشمرم و گویند دل وگوش خر، علاج این ضعف است و آن، اکنون مرا میسر نیست.
روباه گفت: اگر جناب شیر، رخصت فرمایند و اجازت دهند خرى به نزدشان خواهم آورد.شیر گفت:  چگونه؟
روباه گفت:  در این نزدیکى، چشمه‏ اى است که رختشویى هر روز براى شستن رخت‏ها بدان جا مى‏آید و با او خرى است که با رخت‏ها بر پشت او است . چون به چشمه مى‏رسد، خر را رها مى‏کند تا در اطراف چشمه بچرد . او را بفریبم و نزد سلطان آورم. شیر، پذیرفت و گفت:چنانچه خر بدین جا آورى، دل و گوش او را من خورم و باقى به تو دهم .
روباه به نزد خر رفت و با او مهربانى‏ ها کرد و سخن از دوستى و رفاقت گفت. آن گاه پرسید که سبب چیست که تو را رنجور و نزار مى‏بینم . خر گفت: صاحبم پى در پى از من کار کشد و علف، چندان که من خواهم، فراهم نیاورد .روباه گفت: ندانم چرا این محنت و رنج را اختیار کرده‏اى . خر گفت:هر جا که روم، همین است . روباه گفت: اگر خواهى تو را به جایى مى‏برم که زمین آن را علف‏هاى‏تر و تازه پوشانده است و هواى آن همچون بوى عطر، دل‏انگیز است . پیش از تو خرى دیگر را نصیحت کردم و بدان جا بردم و اکنون در آن جاى خرم مى‏خرامد و به عیش و مسرت، روزگار مى‏گذراند . خر گفت: چه روز خوبى است امروز که تو را دیدم. دانم که شرط دوستى به جاى مى‏آورى . باشد که من نیز، خدمتى به تو کنم
روباه، خر را به نزدیک شیر آورد. شیر قصد خر کرد تا او را شکار کند .اما چون قوتى در بازو نداشت، خر از دست او گریخت .روباه در حیرت شد از سستى شیر . خواست که ترک او گوید . شیر، گفت: در این ناکامى، حکمتى بود که پس از این تو را خبر خواهم داد. اکنون دوباره برو. شاید که او را باز فریب دهى و به این جا آوری. روباه دوباره رفت . خر به او عتاب کرد و گفت: مرا کجا بردى؟ این است شرط دوستى و طریق جوانمردى؟ روباه گفت:
ندانم چرا گریختى ؟ آن که قصد تو کرد و به سوى تو آمد، خرى از جنس تو بود. مى‏خواست که تو را استقبال کند و همراه تو شود
خر، تا آن زمان شیر ندیده بود و وسوسه‏ هاى روباه، باز در او کارگر افتاد. همراه روباه شد و نزد شیر آمد . این بار در یک قدمى شیر ایستاد و شیر چون او را در نزدیکى خود دید، جستى زد و بر سر و روى او پنجه زد . خر بر زمین افتاد.شیر به روباه گفت: همین جا باش تا من دست و روى خود بشویم و بازگردم تا از دل و گوش خر طعام سازم.چون شیر رفت، روباه دل و گوش خر بخورد. شیر باز آمد . پرسید که دل و گوش کجا شد؟ گفت: عمر سلطان دراز باد، اگر این خر را دل و گوش بود، دوبار به پاى خود به مسلخ نمى‏آمد و فریب خدعه‏هاى من نمى‏خورد . او را نه گوش بود و نه چشم و نه دل



[ سه شنبه 8 آذر 1393برچسب:داستانهای جالب ( 1, ] [ 15:25 ] [ شهرام شیدایی ] [ ]