بسم الله الرحمن الرحیم
مردم دهکده های دوردست که گرفتار کم آبی شده بودند سعی کردند، مانند گذشتگان خود، با حفر چاه و قنات به سفره های زیرزمینی آب دست یابند اما هرجایی را می کندند به سنگ و خاک خشک می رسیدند و از آب خبری نبود. برای همین عده ای از دانایان خود را نزد شیوانا فرستادند تا دلیل شکست خود در حفر چاه و نرسیدن به آب را درک کنند. شیوانا ابتدا آنها را دعوت به استراحت کرد. روز بعد ایشان را در محیط مدرسه احضار کرد و درحالی که بقیه شاگردان تماشا می کردند خطاب به آنها گفت:” جایی در محیط داخل یا بیرون مدرسه وجود دارد که اگر آنجا را بکنید به آب خواهید رسید. بروید آنجا را پیدا کنید و چاهی حفر کنید تا به آب برسید
یکی از آن افراد با ناامیدی گفت:” اگر کندیم و به آب نرسیدیم آن وقت همه تلاش و زحمتی که کشیده ایم به هدر می رود
شخص دیگری از همان جمع گفت:” گیریم که شانسی جایی را کندیم و اتفاقی اینجا در دهکده شما به آب رسیدیم! هیچ تضمینی وجود ندارد که در دهکده خودمان هم بتوانیم به آب برسیم
سومی گفت:” به نظر می رسدتنها راه این است که به دهکده های خود برگردیم و به مردم آنجا بگوئیم که تا دیر نشده ترک دیار کنند و مال و منالی که برایشان باقی مانده را جمع کنند و به اینجا که به اندازه کافی آب دارد مهاجرت کنند! من می دانم ما هرگز به آب نخواهیم رسید
چهارمی گفت:”اگر ما وقتمان را همینطوری به گفتن این حرف ها تلف کنیم ، چیزی عایدمان نمی شود! باید بسازیم و بسوزیم و تا ابد از بی آبی رنج ببریم
شیوانا سرش را تکان داد و با صدای بلند رو به شاگردان گفت:” این مردم گرفتار خشکسالی را تماشا کنید. ببینید سمت نگاهشان کدام سو را نشانه گرفته است. آنها مدعی یافتن راه چاره ای برای نجات از بی آبی و قحطسالی هستند. اما درواقع تمرکزشان روی نبودن آب است و مادامی که تمرکزشان روی خلاف چیزی باشد که بر زبان می رانند. هرگز به آن نخواهند رسید و این حکایت همه آدم هاست!”
شیوانا سپس رو به آن اشخاص کرد و گفت:”اگر تمرکز باغبان روی خشک شدن درختان و عاجزبودن در مقابل آفات و علف های هرز باشد او هرگز نمی تواند باغی سرسبز داشته باشد. آدم هایی که در زندگی موفق بوده اند و یک شمشیرزن یا یک صنعتگر و یا کشاورز خوب شده اند ، هرگز تلاش نمی کرده اند که یک شمشیرزن ضعیف و یک صنعتگر و کشاورز ناتوان و عاجز باشند. اتفاقات بد و بلاهای زندگی باعث می شود که آدم ها امید و شوق خود را برای بهبود اوضاع از دست بدهند و هر لحظه منتظر بروز یک اتفاق بد باشند. اما آنها غافلند که همین منتظر اتفاق بد بودن یک جور دعوت کردن از اتفاق بد برای رخ دادن است. شما هم بهتر است با امید و شوق سمت نگاه خودتان را به سمت یافتن آب به هر قیمتی که شده تغییر دهید و بعد به جستجوی آب برخیزید. آن موقع هر تصمیمی که گرفتید درست ترین تصمیم است